تحلیل عوامل پیش ‏برنده طرح یکپارچه‏ سازی اراضی از دیدگاه کشاورزان استان فارس

پراکندگی و قطعه قطعه بودن اراضی کشاورزی یکی از موانع جدی توسعة ­کشاورزی محسوب می­شود، به طوری­که کوچکی و پراکندگی اراضی مانعی در استفادة بهینه از آب، زمین، نیروی ­انسانی، مکانیزاسیون و دیگر عوامل مؤثر در تولید کشاورزی است. این وضعیت در بیشتر مناطق کشور ما نیز مشاهده می‏شود و به یکی از مهم ترین چالش­های توسعة کشاورزی کشور تبدیل شده است. به این منظور، یکی از سیاست­های توسعة کشاورزی در سال های گذشته یکپارچه سازی اراضی کشاورزی است. با توجه به اهمیت موضوع، هدف اصلی پژوهش حاضر تحلیل عوامل پیش‏برندة طرح یکپارچه‏سازی اراضی از دیدگاه کشاورزان است. جامعة ­آماری پژوهش شامل تمام کشاورزان استان فارس بود (n=215400). حجم نمونه براساس فرمول کوکران 250 نفر تعیین شد که به روش نمونه‏گیری طبقه‏ای تصادفی با انتساب متناسب انتخاب شدند. پس از جمع آوری داده­های مورد نیاز از طریق پرسشنامه، روایی ظاهری و محتوایی پرسشنامه براساس نظر استادان و متخصصان مربوطه تأیید شد و پایایی آن نیز براساس آلفای کرونباخ (83/0) تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم­افزار آماریspss  استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد پنج عامل دولتی- زیربنایی، اقتصادی- حمایتی، زراعی، فردی– اجتماعی، آموزشی، حدود 99/67 درصد واریانس کل عوامل پیش­برندة طرح یکپارچه­سازی اراضی را در استان فارس تبیین می کنند که ارائة تسهیلات اعتباری به کشاورزان برای ایجاد انگیزه، جلب اعتماد رهبران محلی، اتخاذ قوانین کافی در باب یکپارچه‏سازی اراضی و اصلاح و بازنگری قوانین به ویژه قانون ارث و برگزاری کلاس های آموزشی در زمینة یکپارچه سازی اراضی از مهم ترین پیشنهادهای این پژوهش برای توسعة اجرای طرح یکپارچه‏سازی اراضی هستند.